ऎलतीर पैलतीर,
झुंज तुझी आणिक नीर.
स्तब्ध निमिष शांत क्षितीज
होडीच्या मध्यावर पाण्याचा झीर
ऎलतीर पैलतीर
झुंज तुझी आणिक नीर
साहसाचे पायताण माझे
झीरावर दाबून
उभा मी पैलतीराला
नजरेत साधून
ऎलतीर पैलतीर झुंज
माझी आणिक नीर
आकाशाच्या गर्भात
काळेकुट्ट ढग
पाण्याची खोली जरा
मोजून तरी बघ
वादळ दारी, उंच गिरी
सुटेल तुझा धीर
ऎलतीर पैलतीर
झुंज तुझी आणिक नीर
पाण्याच्या खोलीची
तमा कुणला
काळ्याकुट्ट ढगांची
भिड कशाला
उत्साही वल्हे माझे
आणि ध्येयांचा धीर
ऎलतीर पैलतीर झुंज
माझी आणिक नीर
अथांग या जलधिला
रात्रीची कडा
क्षणार्धात जाईल
तुझ्या स्वप्नांना तडा
किर्रss अंधार म्हणून सांभाळ
जाईल तुझे शीर
ऎलतीर पैलतीर
झुंज तुझी आणिक नीर
शीर काय? शरीर काय?
पहाट आहे माझी माय
पुर्वेच्या प्रवासाला
मग भिण्याचे कारण काय?
अचूक हे ध्येय माझे
फक्त निघण्याचा उशीर
ऎलतीर पैलतीर
झुंज माझी आणिक नीर
अतूल धायडे
(‘स्वप्नपंख’ २०११ मध्ये पुर्व प्रकाशीत)
द्विधा मन:स्थितीतील दोन तीर, तसेच वाटतात ऎलतीर पैलतीर. वा...! कविता छान झाली.
ReplyDelete